HONOROWY SONATOR

Honorowy SONATAOR

Dostojni Jubilaci! To nie przypadek, że akurat przedstawiciel resortu gospodarki jest obecny. Ponieważ to co państwo czynicie dla kultury wzmacnia gospodarkę. Szkoda, że gospodarka nie jest w stanie jeszcze na dzisiaj w pełni odwdzięczyć się i wesprzeć to co czynicie. Pozwolą Państwo, że podzielę się taką refleksją. Tak nadzwyczajna sytuacja, że z kilku powodów nawet ludzie z gospodarki mogą być wzruszeni.

Po pierwsze dlatego, że po raz kolejny piękno, które państwo sobą i swoim poziomem artystycznym reprezentujecie, po drugie dlatego, że jest to przykład jak rodzina potrafi stworzyć coś nieprzemijającego, coś wspaniałego, po trzecie - sytuacja niecodzienna, ponieważ na ogół to na Jubileusz przychodzi się z prezentem, a jesteśmy świadkami Jubileuszu gdzie goście są obdarowani. Czyli te 15 lat dawania innym wzruszeń, przeżyć, również tutaj, w tej uroczystości podkreślacie państwo przydzielając osobom te statuetki. Bardzo serdecznie za to chciałem podziękować i jestem przekonany, że w ten sposób zyskujecie państwo osoby, nie tylko ich sympatię, ale również zobowiązując ich do tego, ażeby "Sonata" nigdy nie zginęła.

Ale mi się udało! Bardzo wysoko sobie to cenię i od pierwszego razu, kiedy was posłyszałem, jeszcze do tego młodych, to doszedłem do przekonania, że jeszcze Warszawa nie zginęła, że jeszcze będzie mocna i ciekawa, i po prostu "Sonata" jest potrzebna Warszawie, i nam wszystkim żeby uradować serca. Z całego serca - dziękuję.

Wypowiedź po ceremonii wręczania statuetek

Moi kochani! Ja prasie powiem co przeżyłem dzisiaj, wtedy się dowiecie o moich uczuciach i wdzięczności, i serdeczności. Ale jakoś ogromnie czuję potrzebę tego, żebyśmy dzisiejszą naszą uroczystość, bardzo znamienną, zakończyli modlitwą i chciałbym w tej modlitwie podziękować Dobremu Bogu za was, za każdego z was który tutaj jest, i za upór twój, i twoją moc, że tyle lat trwałeś mimo wszystkich trudności. Za serce mnie chwyta to, że jest syn, który nie chce żeby dzieło ojca zostało w jakiś sposób zagubione w tej huśtawce w jakiej my jesteśmy, żyjemy teraz, i to też jest mój ukłon najserdeczniejszy. Kiedy was pierwszy raz słyszałem, a później kiedyśmy razem rozmawiali, to rozmowa z tobą, taki mniejszy jubilacie, to była dla mnie ogromna pociecha, że w tym rozgardiaszu, w którym żyjemy, że jest ktoś co chce, co dba i nie ma wcale ochoty mimo trudności z tego zrezygnować.

Więc dzisiejszy wieczór jest bardziej dla mnie ważny jako podniesienie na duchu aniżeli wiele innych wieczorów, mniej takich udanych. Więc proszę Dobrego Boga, może wstaniecie wszyscy i powiemy, podziękujemy Dobremu Bogu za to wszystko co mogliśmy dzisiaj przeżyć, i z nadzieją, że będzie wasza praca kontynuowana, a my będziemy rozumieli, że ona jest ważna. I dar, który ja przywiozę tobie, teraz jadę na Jasną Górę, na dzień modlitw za tych, którzy zginęli, którzy zwłaszcza na tej Golgocie Wschodu oddali swoje życie i gdzie nie ma miejsca, gdzie ktoś się pochyli, zapali świeczkę, my musimy to zgarnąć modlitwą. Dlatego w dniu 1 i 2 będę na Jasnej Górze.

Więc Panie Jezu, dziękuję Ci za to wszystko. Matko Najświętsza, bo też ku Twojej czci pieśń była, to Ci powiemy: "Zdrowaś Maryjo......" A ja mam jeszcze jedną prośbę do was. Kiedy przy najbliższej okazji pojedziecie do Watykanu, to zabieżcie Ojcu Świętemu i powiedzcie, że takiego "Sonatora" to drugiego na świecie nie ma, i to będzie wasz krzyk radości i czci dla Niego. Niech Dobry Bóg wam błogosławi.

Panie Premierze,

Panie ministrze,

Panowie Prezesi koncernów gazowych w Europie,

Szanowni Państwo,

Otrzymanie w narodowy dzień niepodległości RP w obecności tak zacnego grona Tytułu i statuetki Honorowego Sonatora jest dla mnie zaszczytem i przyjmuje ten tytuł z ogromną satysfakcją.

Po pierwsze dlatego ze Spółka skarbu państwa jakim jest PGNiG wspiera działania kulturotwórcze Orkiestry na rzecz kultury polskiej, po drugie odwołując się do greckiego mędrca Hipokratesa iż

Ars longa, vita brevis – sztuka dłuższa niż ludzkie życie. I po trzecie iż Inicjatywa Firm Rodzinnych a taką jest Warszawska Orkiestra Symfoniczna „SONATA" to przykład iż Kultura narodowa tworzona współcześnie przez Ojca i syna może tak znakomicie służyć nie tracąc nic z wartości na arenie międzynarodowej Polskiej gospodarce. I za to wszystko z serca bardzo dziękuje Panu Bogumiłowi i Jackowi Łepeckim.

Przyjmując tytuł i statuetkę Honorowego Sonatora jestem prawdziwie zaszczycony.

Oto bowiem Ojciec i syn strzegąc tradycji narodowych i tworząc współcześnie kulturę polską poprzez tak znakomitą formę jaką jest muzyka język zrozumiały przez cały świat a jednocześnie kultywując tradycje oręża polskiego dając wzór współpracy organizacji pozarządowej z resortem obrony narodowej RP jeszcze znajduje pomysł aby wesprzeć duchowo ministra Obrony narodowej RP.

Za to dobro, i piękno waszej pracy , potrzebnej w odradzającej się Polsce z głębi duszy bardzo dziękuje.